Jak zostać psychologiem i nie zwariować?
27 kwietnia 2019Psychologia to dziedzina wiedzy balansująca na pograniczu nauk społecznych i medycyny. Psycholog w swojej pracy mierzy się z problemami innych ludzi. Nie mają one jedynie charakteru psychicznego. Często jest pierwszym ogniwem, do którego zgłaszają się nieszczęśliwe rodziny, osoby w ciągłym bólu i rodzice poszukujący informacji na temat prawidłowego sposobu wychowywania swoich dzieci. Jak zostać psychologiem i na jakie wyzwania się przygotować? Wyjaśniamy!
Kim jest psycholog?
W potocznych rozmowach psychologów często nazywa się lekarzami dusz. I o ile spierać się możemy, czy faktycznie istnieje taki konstrukt jak “dusza”, to z pewnością jednym z zadań psychologa jest to, aby było nam “lżej na sercu”.
W Polsce psychologiem może zostać osoba, która ukończyła 5-letnie jednolite studia magisterskie na kierunku psychologia zwykła lub stosowana. Osoba taka posiada szeroką wiedzę w zakresie:
- neurobiologii,
- praktycznych zastosowań psychiatrii,
- społecznych aspektów życia ludzi,
- mechanizmów rozwojowych i pedagogiki,
- emocji, motywacji i ich wpływu na życie,
- wsparcia w przebiegu chorób somatycznych,
- patomechanizmów i metod leczenia zaburzeń psychicznych,
- polepszania jakości życia,
- filozofii.
Psycholog może znaleźć zatrudnienie w szpitalach, przychodniach, ośrodkach leczenia uzależnień, poradniach pedagogiczno-psychologicznych, firmach i organizacjach (praca w sektorze zarządzania zasobami ludzkimi i w działach HR). Po uzyskaniu dyplomu magisterskiego może także wybrać ścieżkę dalszego rozwoju, jak na przykład kursy uprawniające do zostania psychoterapeutami.

Jak poradzić sobie w zawodzie psychologa?
Praca psychologa nie jest prostym zadaniem. Musi on odpowiednio poprowadzić relację ze swoim klientem, tak aby jak najlepiej pomóc mu rozwiązać problem, być dla niego wsparciem i dzielić wraz z nim jego trudy. Dlatego też zawód ten narażony jest na ogromne ryzyko wypalenia zawodowego. Istnieje jednak kilka prostych rad, aby się przed tym uchronić, a które równie dobrze mogą być stosowane w przypadku wielu innych zawodów wymagających głębokiego kontaktu z innymi ludźmi:
- dbanie o własne zdrowie, także psychiczne
- unikanie przynoszenia pracy do domu,
- świadomość swoich kompetencji i podejmowanie się działań, które potrafimy wykonać,
- pozytywny sposób patrzenia na świat (empatia, szacunek i bezwarunkowa akceptacja osób, z którymi pracujemy)
- nieustanne podnoszenie swoich kompetencji
- korzystanie z urlopów i wakacji.
Zawód psychologa to piękna i wdzięczna służba na rzecz drugiego człowieka. Nie powinno się zapominać jednak nigdy o dbaniu o własne szczęście.

REKLAMA